Piszę...

Pisanie zacząłem od wierszy, oczywiście bardzo złych. Potem zaczęły się scenariusze teatralne, piosenki dla dzieci, wreszcie opowiadania gwara warszawską zamieszczane na blogu „Mowa z Grochowa”.

Próby dramatyczne:

1. „Jakto takto, czyli trochę nas poniosło”, bardzo swobodna adaptacja „Małego Księcia” napisana dla moich przyjaciółek z amatorskiego teatru „Mżonca”. Tekst zdobył nagrodę na Biesiadzie Teatralnej w Horyńcu w roku 2002.

2. „Cud miód malina dziewice czyli dziewczyny do wzięcia”, sceniczna adaptacja filmu Janusza Kondratiuka. Spektakl teatru „Mżonca” stworzony na podstawie tego scenariusza zdobył w roku 2004 na XIII konkursie Teatrów Ogródkowych trzecią nagrodę.

3. „Podróż za horyzont”, sztuka dla dzieci grana od kilku lat przez Teatr Lalek „Igraszka”.

4. „Czarodziej Podziej”, sztuka dla dzieci.

5. „Boska Flasza”, adaptacja jednego z wątków arcydzieła Francois Rabelais'a „Gargantua i Pantagruel.”

Moje piosenki można usłyszeć na płycie grupy Yasełka Band „Śpiewająca paczka”, a także w przedstawieniu „Tęczowa chatka.”

Prozą pisałem bloga „Mowa z Grochowa", opowiadania gwarą warszawską wydane w książce pod tym samym tytułem. Kolejna książka w przygotowaniu. Póki co historie pisane warsiaską nawijką można przeczytać w magazynie „Stolica”.

Piszę również teksty na obstalunek:

- życzenia 

- toasty na różne okoliczności,

- nekrologi ku czci Szanownych nieboszczyków.

Nic to nie boli, mało kosztuje, a przyjemność na wieki wieków.